Zapraszamy wszystkich chętnych do gry w DnD

aaa4

-Nie. Klementyna jak zwykle wybiegla ze smiechem, mowiac o jakims obiecujacym spotkaniu. Z nia zawsze jest tak samo. Albo czeka na faceta, godzinami przesiadujac w barze, i z nikim sie nie spotyka, albo facet wychodzi, ledwie ja zobaczy. W obu wypadkach wraca kompletnie rozbita. Ma kiepskie perspektywy. Nie powinna robic tego wieczorami, potem drecza ja koszmary.

-Dobrze. Prosze do jutra zachowac spokoj, pani Fo-restier.

-Obawia sie pan czegos?

-Nie wiem - powiedzial.

-Jak zwykle - skwitowala Matylda.

Tej nocy Adamsberg nie odwazyl sie wyjsc z komisariatu. Danglard postanowil z nim zostac. Komisarz w milczeniu rysowal cos na kolanie, oparlszy sie o kosz na smiecie i wciagnawszy przed siebie nogi. Danglard przezuwal stare karmelki, ktore znalazl w szufladzie Florentyny. Mialy mu pomoc nie myslec o piciu.

Policjant szedl bulwarem Port-Royal, byl wlasnie miedzy malym dworcem a rogiem ulicy Bertholet. J